Mohsen Namjoo - Nameh

 Sevgiliye yüreğimin kanıyla mektup yazdım:

Ayrıldığından dünya bana kıyamet göründü Gözümde ayrılığının yüzlerce nişanesi var Tek nişanesi göz yaşlarım değil Aşık olmaya bak, bir gün dünya sona eriverir

Henüz varlık aleminin maksadı gerçekleşmeden Ne kadar denedimse de faydası yok Zaten denenmişi deneyen ancak pişman olur Dedim ki, sevgilinin etrafında dolaşsam kınıyorlar Yemin olsun, biz kınanmayan aşk görmedik Yarin ahvalini tabipten sordum Uzaklığı azaptır dedi, yakınlığı kurtuluş Madem ki hafız bir kadeh istiyor, tatlı canın için Lütfundan bir kadeh sun da tatsın Eğer o olgun meyve elime düşerse Söyleyip işittiklerimize tövbe ettik, yine de gel Ey seçilmiş sevgili, bir gün göz ucuyla bakıver Dostlar, bu ürkek kalbin çaresi nedir O nazlı yetişmiş, salınışı güzel fidan Sanki gül yaprağındaki çiğ tanesi Bir o hoş yürüyüşü gör, bir o mevzun (ölçülü) adımları Yüzlerce ay yüzlü hasedinden yakasını yırttı İki gözümün nuru, dünyada vefa yok